ਸਾਂਭ ਲਓ ਤੁਸੀਂ ਪਾਣੀ ਲੋਕੋ
ਹੋ ਜਾਊ ਖ਼ਤਮ ਕਹਾਣੀ ਲੋਕੋ
ਜਾਗੋ ਆਉਂਦਾ ਜਾਂਦਾ ਕਾਲਾ ਦੌਰ ਖ਼ਰਾਬੀਆਂ ਦਾ
ਬਣਦਾ ਜਾਂਦਾ ਰੇਗਿਸਤਾਨ ਪੰਜਾਬ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦਾ

ਬਿਨਾਂ ਪਾਣੀ ਦੇ ਦੱਸੋ ਚੱਲੂ ਕਿੰਝ ਜੀਵਨ ਦੀ ਗੱਡੀ
ਹੋਂਦ ਮਨੁੱਖਾ ਤੇਰੀ ਹੈ ਇਸ ਪਾਣੀ ਦੇ ਨਾਲ ਵੱਡੀ
ਦੇਖੀਂ ਖ਼ਤਰੇ ਵਿੱਚ ਨਾ ਪੈ ਜਾਏ ਟੌਹਰ ਨਵਾਬੀਆਂ ਦਾ
ਬਣਦਾ ਜਾਂਦਾ ਰੇਗਿਸਤਾਨ ........

ਪਵਨ ਗੁਰੂ ਤੇ ਪਿਤਾ ਹੈ ਪਾਣੀ ਗੁਰੂਆਂ ਨੇ ਫ਼ਰਮਾਇਆ
ਕਾਦਰ ਦੀ ਕੁਦਰਤ ਨੂੰ ਸਭ ਨੇ ਝੁੱਕਕੇ ਸੀਸ ਨਿਵਾਇਆ
ਬੰਦਿਆ ਕਿਉਂ ਮੁੱਢ ਬੰਨ੍ਹਦਾ ਜਾਂਦਾ ਤੂੰ ਬਰਬਾਦੀਆਂ ਦਾ
ਬਣਦਾ ਜਾਂਦਾ ਰੇਗਿਸਤਾਨ ........

ਇਸ ਦੇ ਵਗਦੇ ਖੂਹਾਂ ਦੇ ਸੀ ਸ਼ਰਬਤ ਵਰਗੇ ਪਾਣੀ
ਬੰਦੇ ਦੀ ਫ਼ਿਤਰਤ ਨੇ ਦਿੱਤੀ ਕੁੱਲ ਵਿਗਾੜ ਕਹਾਣੀ
ਨਹੀਂ ਹਿਸਾਬ ਹੈ ਲੱਗਦਾ ਗ਼ਲਤੀਆਂ ਬੇਹਿਸਾਬੀਆਂ ਦਾ
ਬਣਦਾ ਜਾਂਦਾ ਰੇਗਿਸਤਾਨ ........
'ਚੁੰਬਰਾ' ਬਿਨ ਪਾਣੀ ਦੇ ਜਿਉਣਾ ਹੋ ਜਾਊ ਪਲ ਪਲ ਔਖਾ
ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਨਾਲ ਕਰ ਖਿਲਵਾੜ ਨਾ ਜੀਵਨ ਰਹਿੰਦਾ ਸੌਖਾ
ਦੇਖਿਓ ਫਿੱਕਾ ਪੈ ਜਾਏ ਨਾ ਰੰਗ ਫੁੱਲ ਗੁਲਾਬੀਆਂ ਦਾ
ਬਣਦਾ ਜਾਂਦਾ ਰੇਗਿਸਤਾਨ ........

ਆਓ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਦੇ ਲਈ ਰਲਮਿਲ ਅੱਗੇ ਆਈਏ
ਧਰਤੀ ਹਵਾ ਪਾਣੀ ਤੇ ਰੁੱਖਾਂ ਦੀ ਦਿਲੋਂ ਹੋਂਦ ਬਚਾਈਏ
ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਨਾਲ ਮਿਲਕੇ ਮਾਣੀਏ ਰੰਗ ਆਜ਼ਾਦੀਆਂ ਦਾ
ਬਣਦਾ ਜਾਂਦਾ ਰੇਗਿਸਤਾਨ ........
ਪੇਸ਼ਕਸ਼ -  ਕੁਲਦੀਪ ਚੁੰਬਰ ਕਨੇਡਾ

ਕਿੰਨਾ ਧਰਤੀ ਤੇ ਡੁੱਲਿਆ ਬੇਦੋਸ਼ਾਂ ਦਾ ਸੀ ਖੂਨ
ਮਾਰਧਾੜ ਸਾੜ ਫੂਕ ਰਿਹਾ ਤੱਕਦਾ ਕਾਨੂੰਨ
ਚਸ਼ਮਦੀਦ ਹੁਕਮਰਾਨ ਨਾ ਕੋਈ ਗੱਲ ਗੌਲਦਾ
ਚੇਤੇ ਕਰਕੇ ਚੁਰਾਸੀ ਸਾਡਾ ਖੂਨ ਖੌਲਦਾ

ਜਾਨਾਂ ਕੀਮਤੀ ਸੀ ਕਿੰਨੀਆਂ ਜੋ ਮੌਤ ਲਈਆਂ ਲੁੱਟ
ਕਿੰਨਾ ਜਾਲਮਾਂ ਦਾ ਕਹਿਰ ਸੀ ਜੋ ਪਿਆ ਟੁੱਟ ਟੁੱਟ
ਸ਼ੈਤਾਨ ਨਫ਼ਰਤਾਂ ਦੀ ਜ਼ਹਿਰ ਬਸ ਰਿਹਾ ਘੋਲਦਾ
ਚੇਤੇ ਕਰਕੇ ਚੁਰਾਸੀ..........

ਹਾਹਾਕਾਰ ਸੀ ਚੁਫੇਰੇ ਪੈਂਦੇ ਚੀਕ ਤੇ ਚਿਹਾੜੇ
ਬੱਚੇ ਬੁੱਢੇ ਨਰ ਨਾਰੀ ਹੇਠਾਂ ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਲਤਾੜੇ
ਚੁੱਪ ਪਸਰੀ ਚੁਫੇਰੇ ਖੂਨੀ ਫਿਰੇ ਟੋਹਲਦਾ
ਚੇਤੇ ਕਰਕੇ ਚੁਰਾਸੀ..........

ਲੱਥ ਪੱਥ ਤਲਵਾਰਾਂ ਖੂਨ ਚੋਵੇ ਲਹਿਰਾਈਆਂ
ਭੁੱਖੇ ਭੇੜੀਏ ਸੀ ਅੱਗਾਂ ਇਨਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਲਾਈਆਂ
ਪਿਆਸੇ ਪਾਣੀਆਂ ਤੋਂ ਖਾਧਾ ਕਿੰਨਕਾ ਨਾ ਚੌਲ ਦਾ
ਚੇਤੇ ਕਰਕੇ ਚੁਰਾਸੀ..........

ਤੂੰ ਤਾਂ ਦਿੱਲੀ ਏ ਨਾ ਹਾਲੇ ਤੱਕ ਦਿੱਤਾ ਇਨਸਾਫ਼
ਤੈਨੂੰ ਸਿੱਖ ਇਤਿਹਾਸ ਕਦੇ ਕਰੇਗਾ ਨਹੀਂ ਮੁਆਫ
'ਚੁੰਬਰ' ਕੱਲਾ ਕੱਲਾ ਪੰਨਾ ਬੈਠ ਕੇ ਫਰੋਲਦਾ
ਚੇਤੇ ਕਰਕੇ ਚੁਰਾਸੀ..........

ਸ਼ਰਧਾਂਜਲੀ ਰਚਨਾ - ਕੁਲਦੀਪ ਚੁੰਬਰ

ਦਸਾਂ ਨੌਹਾਂ ਦੀ ਕਿਰਤ ਕਰਦਿਆਂ ਹੱਕ ਸੱਚ ਦੀ ਖਾਓ
ਬੇਗਮਪੁਰਾ ਵਸਾਓ ਸੰਗਤੇ ਬੇਗਮਪੁਰਾ ਵਸਾਓ

ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਭੈ ਹੋਣਾ ਸਿੱਖੋ ਬੇ ਗਮ ਹੋ ਕੇ ਜੀਣਾ
ਕਰੇ ਪ੍ਰੇਰਤ ਬਾਣੀ ਛੱਡ ਦਿਓ ਲਹੂਆਂ ਦਾ ਘੁੱਟ ਪੀਣਾ
ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਝਾਤੀ ਮਾਰ ਕੇ ਆਪਣਾ ਆਪ ਜਗਾਓ
ਬੇਗਮਪੁਰਾ ਵਸਾਓ ਸੰਗਤੇ ........

ਠੱਗੀ ਠੋਰੀ ਚੋਰੀ ਯਾਰੀ ਛੱਡ ਦਿਓ ਪਾਪ ਕਮਾਉਣੇ
ਨੇਕੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਪੱਲੇ ਭਰ ਲਓ ਬੀਤੇ ਦਿਨ ਨਾ ਆਉਣੇ
ਆਪਣਾ ਆਪ ਸੁਧਾਰ ਕੇ ਵਾਤਾਵਰਨ ਸਾਫ਼ ਬਣਾਓ
ਬੇਗਮਪੁਰਾ ਵਸਾਓ ਸੰਗਤੇ ........

ਗੁਰੂਆਂ ਦੇ ਉਪਦੇਸ਼ ਕੀਮਤੀ ਜੀਵਨ ਅੰਦਰ ਢਾਲੋ
ਆਪਣਾ ਦੀਪਕ ਆਪੇ ਬਣ ਕੇ ਜੋਤ ਅੰਦਰਲੀ ਬਾਲੋ
ਦੁੱਖ ਦਰਦਾਂ ਦੀ ਲਾਹ ਕੇ ਬੁੱਕਲ ਸੁੱਖ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਪਾਓ
ਬੇਗਮਪੁਰਾ ਵਸਾਓ ਸੰਗਤੇ ........

ਜਨਮ ਨਾ ਮਿਲੇ ਦੁਬਾਰਾ 'ਚੁੰਬਰਾ' ਘਾਲਣਾ ਘਾਲ ਦਿਖਾਵੋ
ਯਾਦ ਪੀੜੀਆਂ ਕਰਨ ਤੁਹਾਨੂੰ ਐਸੀ ਕਿਰਤ ਕਮਾਵੋ
ਬਦਲ ਜਾਣ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਪੰਨੇ ਐਸੇ ਬੂਟੇ ਲਾਓ
ਬੇਗਮਪੁਰਾ ਵਸਾਓ ਸੰਗਤੇ ........

ਮੈਂ ਹਾਂ ਮਿਸ਼ਨਰੀ ਬੰਦਾ ਮਿਸ਼ਨ ਦੀ ਗੱਲ ਬਿਨਾਂ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਸਕਦਾ।
ਰਹਿਬਰਾਂ ਦੇ ਅਹਿਸਾਨ ਨੇ ਸਿਰ ਤੇ, ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਨਹੀਂ ਬਹਿ ਸਕਦਾ।

ਮੰਜ਼ਿਲ ਦੇ ਵੱਲ ਤੁਰਦੇ ਜਾਣਾ, ਪਿੱਛੇ ਕਦੇ ਵੀ ਮੁੜਨਾ ਨਹੀਂ
ਇਕ ਪੈਨਲ ਤੇ ਡੱਟਕੇ ਰਹਿਣਾ ਹੋਰ ਕਿਤੇ ਵੀ ਜੁੜਨਾ ਨਹੀਂ
ਜਿਉਂਦੇ ਜੀਅ ਏਹ ਰੰਗ ਮਿਸ਼ਨ ਦਾ, ਅੰਦਰੋਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਲਹਿ ਸਕਦਾ।
ਰਹਿਬਰਾਂ ਦੇ ਅਹਿਸਾਨ ਨੇ . . . . . . . .

ਆਪਣੇ ਪੈਰੀਂ ਖੜ੍ਹਨਾ ਦੱਸਿਆ ਜਗਤ ਪਿਤਾ ਦੀ ਬਾਣੀ ਨੇ
ਹੱਕਾਂ ਦੇ ਲਈ ਲੜਨਾ ਦੱਸਿਆ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਵੰਡ ਕਾਣੀ ਨੇ
ਹੱਥ ਕਰਾਰੇ ਕੀਤੇ ਬਿਨ ਨਹੀਂ, ਮਹਿਲ ਮਨੂੰ ਦਾ ਢਹਿ ਸਕਦਾ
ਰਹਿਬਰਾਂ ਦੇ ਅਹਿਸਾਨ ਨੇ . . . . . . . .

ਝੰਡਾ ਚੱਕ ਬਗਾਵਤ ਵਾਲਾ, ਰਾਹ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੇ ਪੈਣਾ ਹੈ
ਤਖ਼ਤ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਮਾਲਕ ਬਣਨਾ, ਇਹ ਸੰਵਿਧਾਨ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ
ਪੰਦਰਾਂ ਕਰਨ ਪੰਚਾਸੀਆਂ ਉੱਤੇ, ਰਾਜ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਸਹਿ ਸਕਦਾ
ਰਹਿਬਰਾਂ ਦੇ ਅਹਿਸਾਨ ਨੇ . . . . . . . .

ਅਸੀਂ ਹਾਂ ਮੂਲ ਨਿਵਾਸੀ ਦੇਸ਼ ਦੇ, ਸਾਨੂੰ ਪੁਰਖਿਆਂ ਦੱਸਿਆ ਏ
ਸੱਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨੇ ਦੇ ਲਈ , ਆਪਣੀ ਕਮਰ ਨੂੰ ਕੱਸਿਆ ਏ
ਏਨੇ ਜੋਗੇ ਹੋ ਗਏ 'ਚੁੰਬਰਾ', ਦਿਲ ਆਪਣੇ ਦੀ ਕਹਿ ਸਕਦਾ
ਰਹਿਬਰਾਂ ਦੇ ਅਹਿਸਾਨ ਨੇ . . . . . . . .

ਵਲੋਂ : ਕੁਲਦੀਪ ਚੁੰਬਰ 98151-37254

ਅਸੀਂ ਓਸ ਭੀਮ ਦੇ ਦੀਵਾਨੇ ਹਾਂ ਦੀਵਾਨੇ
ਦੁਖੀਆਂ ਗਰੀਬਾਂ ਨਾਲ  ਜਿਸ ਦੇ ਯਰਾਨੇ।

ਓਹਦੇ ਸੰਗੀ ਸਾਥੀ ਹੌਕੇ ਹਾਵਿਆਂ 'ਚ ਸਿੰਨ੍ਹੇ
ਜਿਹਨਾਂ ਦੇ ਕਲੇਜੇ ਪਾਪੀ  ਵੈਰੀਆਂ ਨੇ ਵਿੰਨ੍ਹੇ
ਸਿਰੋਂ ਪੈਰਾਂ ਤੱਕ ਜਿਹਨਾਂ ਝੱਲੇ ਮੇਹਣੇ ਤਾਹਨੇ
ਦੁਖੀਆਂ ਗਰੀਬਾਂ ਨਾਲ ਭੀਮ ਦੇ . . . . . .

ਦੁੱਖਾਂ ਦੀ  ਕਹਾਣੀ  ਜਿਸ ਵਰਗ  ਦੀ ਲੰਮੀ
ਓਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਛੱਤਾਂ ਥੱਲੇ ਭੀਮ ਦਿੱਤੀ ਥੰਮੀ
ਹਾਕਮਾਂ  ਨੂੰ  ਕਲਮ  ਬਣਾ  ਗਈ  ਨਿਸ਼ਾਨੇ
ਦੁਖੀਆਂ ਗਰੀਬਾਂ ਨਾਲ ਭੀਮ ਦੇ . . . . . .

ਖੂਨ ਤੇ ਪਸੀਨੇ ਨਾਲ  ਭਿੱਜੇ  ਰਹਿਣ ਜਿਹੜੇ
ਦੁੱਖ ਗ਼ਮ ਜਿਹਨਾਂ ਦੇ ਨੇ ਬੈਠੇ ਆਕੇ ਵਿਹੜੇ
ਜਿਹਨਾਂ ਦੀਆਂ  ਸੁਰਾਂ  ਵਿਚ  ਦਰਦ ਤਰਾਨੇ
ਦੁਖੀਆਂ ਗਰੀਬਾਂ ਨਾਲ ਭੀਮ ਦੇ . . . . . .

ਆਰ ਪਰਿਵਾਰ  ਸਾਰਾ  ਕੌਮ  ਸਿਰੋਂ  ਵਾਰਿਆ
ਆਪਣੇ ਅਖੀਰੀ ਦਮ ਤਾਈਂ ਵੀ ਨਾ ਹਾਰਿਆ
ਭਲਾਈ  ਲਈ ਲੱਭਦਾ ਹੀ  ਰਿਹਾ ਓਹ ਬਹਾਨੇ
ਦੁਖੀਆਂ ਗਰੀਬਾਂ ਨਾਲ ਭੀਮ ਦੇ . . . . . .

ਅਸੀਂ ਭੀਮ ਮਰ ਕੇ ਵੀ ਭੁੱਲ ਨਹੀਂਓ ਸਕਦੇ
ਹੋਰ  ਕਿਸੇ  ਉੱਤੇ  ਕਦੇ ਡੁੱਲ੍ਹ ਨਹੀਂਓ ਸਕਦੇ
'ਚੁੰਬਰਾ' ਨਾ ਕਦੇ ਅਸੀਂ ਓਸ ਲਈ ਬੇਗ਼ਾਨੇ
ਦੁਖੀਆਂ ਗਰੀਬਾਂ ਨਾਲ ਭੀਮ ਦੇ . . . . . .

 ਲੇਖਕ : ਕੁਲਦੀਪ ਚੁੰਬਰ ,  98151-37254